II Tydzień Biblijny (czwartek) - homilia

Ks. Cezary Korzec

KAPŁAN PROWADZI DO OJCA W NIEBIE

Homilia
Czwartek, III tyg. wielkanocnego

WPROWADZENIE

Pan Jezus, który w dzisiejszej Ewangelii zacytuje słowa proroków: „Oni wszyscy będą uczniami Boga”, chyba nas jednak bardzo onieśmiela i zawstydza. Wciąż nie mamy zbytniej odwagi, aby przyprowadzić innych do Źródła życia, jakim jest Bóg ze swoim odwiecznym Słowem. Piąty dzień przeżywanego w Polsce Tygodnia Biblijnego niech będzie dla nas obecnych na tej Mszy św. okazją do umocnienia naszej wiary, abyśmy innych i siebie także uwrażliwiali na pełen miłości głos Ojca Niebieskiego, który chce nam wszystkim podarować prawdziwe życie na całą wieczność.

Liturgia słowa: Dz 8,26-40; Ps 66; J 6,44-51

HOMILIA

Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec,
który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym.

Słowa Jezusa z dzisiejszej Ewangelii mogą być rozumiane w różny sposób. Wydają się one potwierdzać „podejrzenie” drążące serca wielu chrześcijan, że wiara, głęboki związek z Jezusem, to sprawa jakiegoś Bożego kaprysu rozdzielanego według nieznanych reguł. W zamiarze Jezusa sens tych słów jest jednak całkowicie odmienny. I zrozumienie ich właściwego znaczenia może być pomocą dla wielu w bliższym przylgnięciu do Niego, może ułatwić włączenie się w Jego misję, jak tego przykład znajdujemy w dzisiejsze lekturze z Dziejów Apostolskich.

1. Jezus Drogą do Ojca. Dla właściwego zrozumienia słów Pana Jezusa trzeba odwołać się do innego zdania: „Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie” (J 14,6). Jest ono przedłużeniem bardzo znamiennej wypowiedzi Jezusa: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem”. Zdanie: „Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie” wyznacza pewien kierunek: przez Jezusa do Ojca. Zdanie to objawia prawdę o Jezusie: On jest jedyną „Drogą”, Pośrednikiem prowadzącym do Ojca.

Słowa: „nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec” wskazują na to, że sposób, w jaki żył Jezus, Jego męka, śmierć i zmartwychwstanie są tym, co Bóg pragnął i przewidział dla swojego Syna. Dzisiejsze słowa Ewangelii uświadamiają nam, że Bóg, Ojciec, w pełni odpowiedział na jego misję. Znakiem tego są ludzie, którzy stają się uczniami Jezusa, przyjmują styl życia Jezusa, jego sposób myślenia o Bogu i drugim człowieku.

2. Kapłan prowadzi do Boga. Słowa z dzisiejszej Ewangelii nabierają szczególnego znaczenia w kontekście roku kapłaństwa. Odsłaniają one chrystologiczne przesłanie tego roku. Kościół pragnie w nim zrozumieć głębiej, jakie jest znaczenia sakramentu kapłaństwa, aby móc żyć głębiej i pełniej tajemnicą Jezusa – jedynego Kapłana. Jednocześnie w tym czasie lud Boży poprzez przeróżne inicjatywy daje wyraz swojej miłości do tego sakramentu i do tych, którzy w nim „uczestniczą”. Szczególnym wyrazem miłości jest przyjęcie zachęty Benedykta XVI danej na początku roku kapłaństwa – zachęty do modlitwy za kapłanów, za przygotowujących się do posługi kapłańskiej i o nowe powołania kapłańskie. Dla uczestniczących w sakramencie kapłaństwa ten rok jest doświadczaniem szczególnej miłości ze strony ludu Bożego. Otoczeni nią prezbiterzy są zachęcani do odważnego wchodzenia w ślady Mistrza, tzn. wiernego uobecniania w ich życiu tajemnicy Jezusa: właśnie tej tajemnicy „prowadzenia” ludzi do Ojca. Przyjmując coraz pełniej styl życia Jezusa, prezbiter będzie doświadczał na wzór Jezusa potwierdzenia swojej misji ze strony Boga – jej skuteczności.

3. Kapłan głosi Ewangelię – słowem i życiem. Zrozumienie tego, czym jest przyjęcie stylu życia Jezusa przez prezbitera znajdujemy w dzisiejszej lekturze z Dziejów Apostolskich. Słyszeliśmy o działalności ewangelizacyjnej Filipa. W jego spotkaniu z Etiopem ma znaczenie nie tylko fakt, że Filip ogłosił mu Dobrą Nowinę o Jezusie (Dz 8,35), ale także okoliczności towarzyszące spotkaniu. Filip jest przedstawiony jako posłuszny głosowi posłańca Bożego, a następnie porwany przez Ducha Bożego udaje się do kolejnych miast, aby kontynuować swoją misję. Głoszenie Ewangelii to nie tylko sprawa właściwych słów, ale także całej postawy życiowej: życia poddanego woli Bożej.

Obecność kapłana we wspólnocie nie jest tylko związana z właściwymi słowami, ale także z akceptacją stylu życia Jezusa: pełnieniem woli Bożej. Dokonuje się ono w ten sposób, że jest widoczne dla całej wspólnoty. To pozwala innym uczniom Jezusa z podobnym oddaniem pełnić wolę Boga – Ojca, który nas miłuje.

4. Meta – życie w komunii z Ojcem. Dzisiejsze słowo Boże odsłania nam także metę życia ucznia, który idzie do Boga przez Jezusa. Tą metą jest życie wieczne. Wybór Jezusa sprawia, że jego uczeń znajduje odpowiedź na swoje najgłębsze pragnienia: „Kto wierzy we mnie ma życie wieczne”. Jezus obiecuje: życie wieczne swoim uczniom – tym którzy wierzą w Niego jako „Baranka gładzącego grzech świata”.

Zbyt często obietnica życia wiecznego jest rozumiana powierzchownie, jako obietnica jakiegoś wiecznie trwającego istnienia, które nie jest wypełnione żadną treścią. Co najwyżej wspomina się nieśmiało, o jakimś pokoju i braku cierpień. Jezus nie składa enigmatycznych, powierzchownych obietnic. Życie wieczne ma swoją konkretną treść: jest to życie, w którym człowiek doświadcza spełniania się woli Bożej, akceptacji ze strony Boga, Bożej odpowiedzi, miłości Ojca. Etiop ochrzczony przez Filipa wracał z radością, tzn. z przekonaniem, że przez przyjęcie chrztu zaczął wypełniać wolę Bożą, a Bóg odpowiedział na to pełną akceptacją jego życia ze względu na Jezusa.

Także nas – tutaj zgromadzonych – dotyka ta właśnie tajemnica: życia zaakceptowanego przez Boga, naszego Ojca. Ta akceptacja naszego życia dokonała się w dniu naszego chrztu, a w ostatnich tygodniach mieliśmy tego wyjątkowy znak w celebracji Wigilii Paschalnej, kiedy odnawialiśmy nasze przyrzeczenia chrzcielne. Każda Eucharystia jest potwierdzeniem naszego trwania w tajemnicy Jezusa. Zjednoczeni z Nim kroczymy „Drogą” prowadzącą do Boga. Kapłan uobecnia dla nas Jezusa – żyjącego dzisiaj z nami i dla nas. Przez kapłana uwielbiony Jezus prowadzi nas do Ojca w niebie do życia we wspólnocie Miłości.

MODLITWA WIERNYCH

Ciesząc się z wielkiej godności bycia uczniami Jezusa, przedstawmy miłosiernemu Bogu nasze pokorne prośby.

– Módlmy się za Papieża Benedykta XVI, naszego biskupa (N.), aby wspierani mocą z wysoka, prowadzili lud Boży do Ojca Niebieskiego.

– Módlmy się za wszystkich cierpiących jakikolwiek niedostatek, aby dzięki życzliwości bliźnich mogli odkryć dobroć i miłość Boga.

– Módlmy się za wszystkich, którzy otrzymali misję nauczania prawd Wiary, aby czynili to z pokorą, pamiętając, że jeden jest tylko Mistrz i Nauczyciel – Jezus Chrystus.

– Módlmy się o nowe powołania kapłańskie i zakonne, aby wielu młodych ludzi usłyszało głos powołującego ich Chrystusa i odważnie za Nim poszło.

– Módlmy się za wszystkie rodziny, aby w Piśmie Świętym odkryły prawdziwego przewodnika w hałaśliwym świecie reklam nawołujących do łatwego i bezbożnego życia.

– Módlmy się za nas samych, abyśmy konsekwentnie żyli przyjętym chrztem św. i mając Boga za Ojca – jako bracia – poczuwali się do wzajemnej odpowiedzialności za siebie nawzajem.

Boże Ojcze, który widzisz naszą duchową ślepotę i zamykanie uszu na Jezusowe wołanie, obdarz nas swoim miłosierdziem i daj nam lepiej poznawać Twoją wolę objawioną w Ewangelii Chrystusa. Który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków.

ZAKOŃCZENIE

Wielu z nas zostało nakarmionych Chlebem Życia, którym jest Jezus w Ewangelii i w Eucharystii. Każdy jednak, kto świadomie przeżył teraz spotkanie ze zmartwychwstałym Panem powinien opowiedzieć o swoim doświadczeniu tym, którzy nie odkryli jeszcze Bożej miłości. Na mocy chrztu św. każdy został powołany do kapłaństwa służebnego, które daje nam łaskę potrzebną do tego, aby innych przyprowadzać do Jezusa. Abyśmy dobrze wykorzystywali nasze charyzmaty niech Bóg umocni nas swym błogosławieństwem.

Jesteś na facebooku? My też! :)


"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)

Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie udzielimy odpowiedzi, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".

Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.