Komentarze do czytań - Narodzenie św. Jana Chrzciciela (24.06.2007)

Narodziny św. Jana Chrzciciela.Ręka Pańska była z nim...

Iz 49,1-6; Ps 139; Dz 13,22-26; Łk 1,57-60.80

Zaskakujące są drogi Boże. To, co słabe i po ludzku obumarłe staje się początkiem wielkiej łaski. Przyjście na świat Jana Chrzcielna stało się najpierw radością i łaską dla jego rodziców. Bóg o nich pamiętał, co więcej wybrał ich, aby objawić swoją moc. Później Jan stał się wielkim darem dla innych ludzi, których przygotowywał na przyjście Chrystusa. Częstokroć w naszej niemocy i bezradności działa sam Bóg. Być może wzywa nas do „zrodzenia” dobra, które wydaje się nam niemożliwe. Przyjmując Jego wezwanie z wiarą, stajemy się świadkami Jego obecności. Ręka Boga dotyka nas, a przez nas i naszych bliźnich....

Pierwsze czytanie

Tajemniczy Sługa Pański opisany przez proroka Izajasza oznajmia tajemniczy plan Boga dotyczący jego osoby. Wezwanie do szczególnej misji obejmowało życie proroka już przed jego urodzeniem. To, co było ukryte przed oczyma ludzi było wiadome dla Boga, który przenika największe tajniki ludzkiego serca. Bóg prowadzi każdego człowieka od samych początków jego istnienia i przygotowuje do spełnienia jego życiowych zadań. Nawet jeśli prorok odkrywa swoją niewystarczalność i kruchość, Bóg nie cofa swej łaski. Wręcz przeciwnie – słabość staje się przestrzenią objawienia się większej chwały Bożej. Już nie tylko misja nawrócenia Izraela, ale nawet oświecenie pogan staje się zadaniem Bożego wysłannika. Bezsilność proroka staje się wiec możliwością objawienia się mocy Boga, który sam kształtuje i prowadzi swojego sługę.

Drugie czytanie

Przyjście Jezusa poprzedzała długa droga przygotowująca lud Boga na przyjęcie daru zbawienia. Przez długie wieki wielu wybrańców Bożych zapowiadało przyjście Mesjasza, ale dopiero Jan Chrzciciel wskazał Go bezpośrednio. Misja Chrzciciela stała się wiarygodnym świadectwem, a dzięki jego orędziu wielu wkroczyło na drogę nawrócenia. Święty Paweł, który w Jezusie Chrystusie odnalazł wypełnienie zapowiedzi Pisma, wskazuje również na poprzednika Mesjasza. On był ostatnim ogniwem obietnic, które zostały dane Izraelowi począwszy od Abrahama.

Ewangelia

Narodziny syna były dla Elżbiety i Zachariasza wielką radością. Długo oczekiwane dziecko stało się jednak specjalnym darem łaski dla starszych rodziców. Tam, gdzie działanie ludzkie wydaje się niemożliwe i bezskuteczne, objawia się w pełni moc Boża. Otrzymana łaska objawia się następnie w posłuszeństwie Bożym wskazaniom. Elżbieta z Zachariaszem potrafią przeciwstawić się ludzkim tradycjom, aby wypełnić wolę Boga. Pokazują przez to zaskoczonym krewnym, że dar potomka to nie tylko przedłużenie życia starego Zachariasza. Jan, poprzednik Mesjasza, całą swą osobą ma wskazywać na nową łaskę, którą Bóg okaże ludzkości i nawet jego imię objawia wszystkim przeznaczenie jego życia. Zgoda rodziców na wolę Boga wobec ich dziecka sprawia, że ustaje czas niemowy Zachariasza. Przyjęcie tego, który będzie głosem Bożego Słowa otworzyło usta ojca i napełniło zdumieniem zebranych. Bóg działa w życiu człowieka, prowadzi go do zbawienia. Tak było w życiu Jana: jego narodziny i dzieciństwo stanowiły znak i przygotowanie do jego proroczego posłannictwa. Ręka Pańska była z nim...

S. Jolanta Judyta Pudełko PDDM