19. Jamnia, terapeuci i Leontopolis.

Pytania do Biblii

Jamnia, terapeuci i Leontopolis

Gdzie mogę znależc informacje (artykuły lub ksiazki ) na temat :synodu w Jamni, terapeutów, światyni i wspólnocie w Leontopolis?

 

 

  1. Synod w Jabne (gr. Jamnia):
    Od czasu sformułowania hipotezy o synodzie w Jabne przez Heinricha Graetza (w książce: Kohelet oder der Somonische Prediger, Lipsk 1871; str. 155-156) stała się ona przedmiotem licznych dyskusji. Jednak po rzetelnym przebadaniu danych historycznych stwierdzić należy, że nie ma ona oparcia w przekazach. Bywa ona podejmowana w analizach biblistów w kontekście Modlitwy Osiemnastu Błogosławieństw, a zwłaszcza Birkat ha-minim, ważniejszą publikacją ostatnich lat zajmującą się tym problemem jest rozprawa habilitacyjna ks. prof. M.S. Wróbla, Antyjudaizm a Ewangelia według św. Jana, Lublin 2005 (strona wydawnictwa: TUTAJ).
    Kolejnym punktem zainteresowań kwestią tzw. synodu w Jabne jest kwestia kanonizacji żydowskiej Biblii oraz początku istnienia literatury talmudycznej. Pisał o tym np. ks. N. Mendecki, Działalność Jana ben Zakkaja i Gamaliela II w Jabne, RBL 37 (1984), s. 65-68.
  2. Terapeuci:
    Ugrupowanie ascetów żydowskich z przełomu starej i nowej ery, znane z dzieł Filona. Terapeuci zamieszkiwali nad jeziorem Moeris opodal Aleksandrii. Pod wieloma względami przypominali esseńczyków (rezygnacja z własności prywatnej, praktyka częstych modlitw, studiowanie Biblii, biały ubiór itd.) - różnili się od nich tym, że odrzucali pracę i poświęcali swój czas wyłącznie sprawom religii. Wiele pościli, często po kilka dni z rzędu.
    Każdy z nich posiadał własną celę, w której spędzał niemal cały dzień na kontemplacji i lekturze Pisma Św. (interpretowanego alegorycznie). Spotykali się na wspólnych modlitwach (rano) i posiłkach (po zachodzie Słońca), a w szabat wysłuchiwali razem wygłaszanej przez jednego z nich nauki.
    Terapeuci zachowywali celibat, choć do wspólnoty należały również (mieszkające w oddzielnych miejscach) kobiety. Niektórzy uczeni wątpili w istnienie terapeutów, jako że nie wspominają o nich żadne niezależne od Filona źródła starożytne.
    Ze względu na ograniczoną liczbę źródeł rzadko znajdują się oni w polu badań biblistów.
  3. Leontopolis
    Ze względu na niewielką ilość przekazów dotyczących wspólnoty żydowskiej w Leontopolis, niewiele jest polskich opracowań na jej temat. Zagraniczne opracowania również nie są zbyt liczne. Obszerny fragment na temat historii tego miejsca i prób rekonstrukcji świątyni w Leontopolis poświęcił w swojej rozprawie habilitacyjnej p. prof. K. Mielcarek, Ιερουσαλημ, Ιεροσολυμα. Starotestamentowe i hellenistyczne korzenie Łukaszowego obrazu świętego miasta w świetle onomastyki greckiej, Lublin: Wydawnictwo KUL, 2008. (strona wydawnictwa: TUTAJ)

Bartłomiej Sokal


"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)

Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie odpowiedź zostanie udzielona w ciągu kilku dni, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".

Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.