„Daj sługom Twoim głosić słowo Twoje

z całą odwagą”

Dz 4, 29 – pierwsze czytanie mszalne

Fragment modlitwy wspólnoty po uwolnieniu Piotra i Jana.

„Słowo Pańskie stało się dla mnie codzienną zniewagą i pośmiewiskiem” (Jr 20, 8)… To doświadczenie proroka Jeremiasza bliskie jest sercom wielu wierzących. Przeciwności, które stają na drodze świadkom Chrystusa, zniechęcają nieraz do zabierania głosu, do angażowania się w działania dla dobra drugich… W trudnych chwilach Bóg nie pozostawia bez pomocy tych, którzy Jemu zaufali: „Pan jest przy mnie jako potężny mocarz; dlatego moi prześladowcy ustaną i nie zwyciężą” (Jr 20, 11). Drogą do osiągnięcia takiej pewności jest pogłębianie więzi z Bogiem przez wytrwałą modlitwę. Przykład pozostawił nam Chrystus: „Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat” (J 16, 33).

W chwilach próby módlmy się słowami Nehemiasza: „A teraz, Boże, dodaj mi odwagi” (Ne 6, 9).

ks. Jakub Dąbrowski