"Błogosławieni ubodzy w Duchu,

albowiem do nich należy królestwo niebieskie"

Jezus wypowiada powyższe błogosławieństwo jako pierwsze z ośmiu.

"Pan własnym przykładem wskazał - pisze św. Hilary - że należy wyrzec się chwały płynącej z zaszczytów ludzkich. Powiedział bowiem: 'Pana Boga wielbić będziesz i Jemu tylko będziesz służyć'. A ponieważ zapowiedział przez proroków, że wybierze lud pokorny i lękający się słowa, dlatego ducha pokory ustanowił jako początek doskonałej szczęśliwości. Umieścił w posiadłości Królestwa Bożego tych, którzy mają ducha pokory, to jest tych, którzy pamiętają, że są ludźmi [...] Dzięki duchowi pokory uświadamiamy sobie,  że wszystko, co już mamy, otrzymaliśmy od Boga, i że to , co jest o wiele cenniejsze - królestwo niebieskie, którego należy oczekiwać w przyszłości - będzie również nasze".

Bądźmy pokorni, abyśmy posiedli królestwo niebieskie!