W projekcie „Słowo blisko Ciebie” przychodzi czas na lekturę Księgi Estery.
Dzieło to leży u początków żydowskiego święta Purim. Opowiada o Esterze, której interwencja wyzwoliła Żydów ze spisku Hamana. Estera jako Żydówka została królową perską, co wzbudziło gniew Hamana, który postanowił zagładę wszystkich Żydów. Dzięki względom, jakimi Estera cieszyła się u króla, udało jej się ocalić swych rodaków, natomiast upokorzony Haman poniósł śmierć.Brak danych historycznych potwierdzających zapis Księgi Estery kazał zaliczyć ją do pism historyczno-dydaktycznych, których celem jest przekaz przesłania religijno-moralnego. Dziś jednak coraz więcej egzegetów skłania się ku tezie, że Est jest opowiadaniem etiologicznym, wyjaśniającym przyczyny, dla których ustanowiono Święto Losów. Daty powstania księgi nie można ustalić z dużą dokładnością, jest jednak niemal pewne, że powstała między III a I w.
Księga Estery opisuje epizod z życia dworskiego za króla Artakserksesa (w wersji hebrajskiej Ahaszwerosza lub Aswerusa). Imię głównej bohaterki wywodzi się od babilońskiego imienia bogini Isztar. De facto księga pełni w judaizmie funkcję legendy na święto Purim, upamiętniając ocalenie Żydów w prześladowań. Przypuszczać należy, że dzieło powstało w III w. przed Chr., natomiast spetryfikowano w nim legendę czy też opowiadanie etiologiczne o około sto lat wcześniejsze. Nie można traktować księgi jako źródła historycznego. Czołowe postacie (Estera, Mardocheusz, Hamman, Waszti) nie są wspomniane poza Biblią. Oryginalny tekst powstał w języku semickim, jednak tekst grecki rozszerzony został o dodatki, które znalazły się w LXX. Jest ich pięć:
- Sen Mardocheusza (12,1-6);
- Modlitwa Estery (14,1-19);
- Estera przed królem (15,1-16);
- Dekret królewski odwołujący prześladowania (16,1-24);
- Notatka o przekładzie (11,1).
Bohaterką księgi jest kobieta, a przecież rola kobiet w judaizmie była ograniczona, a ich status społeczny dużo niższy niż status mężczyzn. Okazuje się jednak, że to właśnie dzięki interwencji kobiety naród wybrany zostaje wybawiony od prześladowań. W księdze brak mowy o przepisach Tory, tak bardzo przecież istotnych dla żydowskiego stylu życia. Księga hebrajska nie wspomina także o Bogu; mowa jest o nim jedynie w greckich dodatkach. Właśnie dodatki rozwijają tekst hebrajski w sposób, który uzupełnia braki typowo judaistycznych motywów. Estera i Mardocheusz ubolewają, że nie mogą zachowywać żydowskich przepisów, modlą się do Boga o pomoc, podkreślają wszechwiedzę Boga. Końcowa notatka o przekładzie przypisuje tłumaczenie niejakiemu Lizymachowi, hellenistycznemu Żydowi.
Zapraszamy na kilka słów wprowadzenia.
