Ks. Janusz Kręcidło MS

Nadeszła pełnia czasu! Syn Boży rodzi się z Niewiasty!

W aklamacji przed dzisiejszą ewangelią usłyszeliśmy słowa z Listu do Hebrajczyków: Wielokrotnie przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna (1,1-2). Streszczają one główne wątki dzisiejszych czytań mszalnych i ukazują perspektywę, w której należy przeżywać dzisiejszą uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki. Kościół poprzez taki dobór czytań mszalnych zachęca nas byśmy na macierzyństwo Maryi spojrzeli w perspektywie odwiecznego Bożego planu zbawienia całej ludzkości. Jednocześnie trzeba pamiętać, że uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki obchodzimy w oktawie uroczystości Bożego Narodzenia, której główną treścią jest tajemnica wcielenia.

1. Bóg błogosławi swojemu ludowi, aby Jego zbawienie dotarło do wszystkich narodów (Lb 6,22-27; Ps 67)

Czytanie z Księgi Liczb oraz śpiewany przed chwilą Psalm 67 przedstawiają dwie różne perspektywy zbawienia jako przejawu Bożego błogosławieństwa. W usłyszanym fragmencie z Lb spotykamy Izraelitów podczas ich pobytu pod górą Synaj, gdzie Bóg przekazał im swoje przykazania i ukonstytuował ich jako naród. Stamtąd Izraelici mają wyruszyć w dalszą drogę przez pustynię ku Ziemi Obiecanej. Moment ten jest dla nich nowym początkiem. Mają odtąd, jako naród przymierza kierować się Prawem Bożym oraz ma im towarzyszyć Boże błogosławieństwo, którego będą udzielać narodowi kapłani. Pan będzie się nimi opiekował, oni zaś mają być na zawsze Jego ludem.

W Psalmie 67 ukazana jest szersza perspektywa zbawienia. Zbawienie Boże i Boża opieka nie mają być zarezerwowane tylko dla jednego narodu, lecz Bóg ma błogosławić wszystkim narodom ziemi: Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi (…). Aby na ziemi znano Jego drogę. Jego zbawienie wśród wszystkich narodów (…). Niechaj nam Bóg błogosławi, niech się Go boją wszystkie krańce ziemi. Beneficjentami Bożego zbawienia mają być wszystkie narody. Zbawienie to ma być powszechne i uniwersalne. Jest obietnicą dla każdego człowieka. Stary Testament to zbawienie zapowiada. Ma ono się dokonać przez Bożego Mesjasza wtedy, gdy nadejdzie pełnia czasów.

2. Nadeszła pełnia czasu (Ga 4,4-7)

Usłyszany przed chwilą fragment Listu św. Pawła do Galatów w bardzo syntetyczny sposób ukazuje wypełnienie się starotestamentowych zapowiedzi zbawienia. Oto nadeszła pełnia czasów! Zbawienie wszystkich narodów dokona się dzięki temu, że Bóg zesłał na świat swojego Syna, który zrodził się z Niewiasty, aby wykupić wszystkich z niewoli grzechu i dać im obiecane od wieków zbawienie.

Tekst ten bardzo wyraziście eksponuje teologię wcielenia. Dzięki wcieleniu Syna Bożego w łono Niewiasty Maryi Bóg stał się Człowiekiem. Przyjął ludzką naturę, aby nadać jej nową godność i tożsamość: abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: Abba, Ojcze! A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej. Dzięki wcieleniu Syna Bożego wierzący stali się dziećmi Boga – zostali usynowieni. Mogą do Boga wołać „Abba! Tatusiu!”. Nie jesteśmy już niewolnikami, lecz ukochanymi dziećmi Boga i dziedzicami wszystkich Jego obietnic. Dokonało się to dzięki „Fiat” – „Niech mi się stanie” Maryi udzielonej Bogu podczas zwiastowania.

3. Maryja rodzi Syna, rozważa i zachowuje wszystko w swoim sercu (Łk 2,16-21)

Przewidziane na dzisiejszą uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki słowa z Ewangelii wg św. Łukasza nie opowiadają o samym wydarzeniu narodzenia Jezusa z Maryi. Tego kontekstu dostarcza fakt, że uroczystość tę obchodzimy w oktawie uroczystości Bożego Narodzenia. Czytane przed chwilą słowa z Łk podkreślają natomiast postawę Maryi wobec tego wszystkiego, co się wydarzyło: Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. Tak, która zrodziła Syna Bożego światu nie była tylko niemym narzędziem, którym Bóg się posłużył. Ona współpracowała z Bogiem, głęboko przeżywała to wszystko, co stało się Jej udziałem. Starała się to wszystko zrozumieć i na zawsze w sobie zachować.

Maryja, Święta Boża Rodzicielka jest dla nas przykładem powierzenia swojego losu Bogu i Jego planowi zbawienia. Uwierzyła i dzięki temu stała się Theotokos – Matką Boga. Jest Ona dla nas również przykładem głębokiego przeżywania Bożych tajemnic, które objawia On nam każdego dnia naszej codzienności.