ks. Wacław Borek,
ks. Andrzej Demitrów

GŁOS APOSTOŁÓW

WTOREK, 6 MAJA

WPROWADZENIE

Codziennie zwracamy się do Pana Jezusa z różnymi prośbami, traktując Go czasami – niestety – instrumentalnie, jako polisę na wypadek choroby lub nieszczęścia. Codziennie domagamy się – chociażby tylko podświadomie – znaków Bożej obecności, gdy tym czasem możemy się spotkać z Jezusem obecnym w Słowie Bożym, sakramentach, czy też wśród braci, których łączy nowe przykazanie miłości wzajemnej. Często nie wykorzystujemy tej szansy, bo wydaje nam się zbyt banalna. Dzisiejsi patronowie: św. apostołowie Filip i Jakub, też nie od razu zrozumieli Mesjasza, na którego czekali całe życie. Otwórzmy się więc na głos Jezusa Zmartwychwstałego, aby poprowadził nas do Ojca.

Liturgia słowa: 1 Kor 15,1-8; Ps19,2-5; J 14,6b.9c

HOMILIA

„Po całej ziemi ich głos się rozchodzi”

Tak śpiewaliśmy przed chwilą w refrenie do Psalmu 19. Pytamy, czyj to głos? Kontekst psalmu wskazuje na całe dzieło stworzenia, które nie przestaje przemawiać do człowieka z wymownym, choć bez słów przesłaniem: odkrywaj przez nas Tego, który wszystko uczynił. To przesłanie dociera do każdego człowieka obdarzonego rozumem i zmysłem poznania tajemnic Bożych.

1. Głos świadectwa

Ale kontekst dzisiejszego święta wskazuje jeszcze na innych głosicieli. To apostołowie, których głos obwieszcza nie tylko wspaniałe dzieło stworzenia, ale jeszcze wspanialsze dzieło odkupienia. W samym sercu tego apostolskiego orędzia pozostaje radosna nowina o śmierci Chrystusa za nasze grzechy i o Jego zmartwychwstaniu. Św. Paweł przejął to orędzie i dalej je przekazuje, jak usłyszeliśmy we fragmencie jego Listu do Koryntian. U podstaw tego orędzia leży jednak ich doświadczenie spotkania ze zmartwychwstałym Jezusem i rozpoznanie Go po ranach poniesionej za nas męki i śmierci. Głos apostołów nie jest więc wymyśloną opowieścią, ale świadectwem osobistej relacji z Jezusem, żyjącym na wieki. Świadectwem, które prowadzi człowieka wierzącego do odkrycia, że również jego życie nie jest pozbawione celu i sensu.

2. Głos Prawdy

Jezus sam mówił o sobie do apostołów: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie” (J 14,6). Apostoł Filip stawiał pytania, na które Pan odpowiedział, wzywając do wiary w Niego i w Jego słowo o Ojcu. Patrząc na Jezusa, na Jego sposób życia, można zobaczyć Ojca, który działa. A słuchając głosu Jezusa, niosącego Prawdę, można usłyszeć Ojca, który także dzisiaj mówi do nas o swej Miłości. Ale najpierw trzeba wejść na drogę wiary i na niej wytrwać. Bardzo dosadnie wyjaśniał te słowa św. Hilary: „Ten, który jest drogą, nie prowadzi nas na ścieżki bez wyjścia lub na pustynię bez drogi. Ten, który jest prawdą, nie chce nas oszukać kłamstwem; Ten, który jest życiem, nie pozostawi nas w błędzie, który doprowadziłby do śmierci”. A św. Augustyn dopowiada, wzywając jednocześnie do podjęcia drogi: „Nie powiedziano ci: «Pracuj i szukaj drogi, abyś doszedł do prawdy i życia». Nie to ci powiedziano. Wstań, leniwcze, droga sama do ciebie przyszła i śpiącego obudziła cię ze snu. Oby cię rzeczywiście obudziła! Wstań i chodź! (zob. Mk 2,9; J 5,8; Dz 3,8). Może usiłujesz chodzić, ale nie możesz, bo cię bolą nogi? Skąd ten ból w nogach? Czy gnane chciwością biegły może po wyboistej drodze? Lecz Słowo Boże uzdrawiało przecież i kulawych! Oto, powiadasz, nogi mam zdrowe, ale samej drogi nie widzę. On oświecił także ślepych! (zob. Mt 9,27-30; 12,22; 20,29-34; Mk 8,22-25; J 9,1-11)”.

Obyśmy pozwolili w tych dniach Tygodnia Biblijnego poprowadzić się Słowu Bożemu i głosowi Kościoła apostolskiego! Niech przykłady świętych nieustannie nam towarzyszą! Niech w drodze do domu Ojca oświeca nas blask prawdy Ewangelii i niech nas umacnia życiodajny pokarm – Ciało i Krew Chrystusa.

MODLITWA WIERNYCH

Nasz Pan Jezus Chrystus przez swoje zmartwychwstanie wypełnił słowa Pisma i otworzył nam bramy Królestwa Bożego. Ufni w Jego miłosierdzie z pokorą przedstawmy Mu nasze prośby.

− Módlmy się, aby Kościół udzielając ludziom sakramentów był sługą Łaski Bożej na ziemi.

− Módlmy się, aby nieuleczalnie chorzy potrafili jednoczyć się z krzyżem Jezusa i ofiarować swoje cierpienie za nawrócenie grzeszników.

− Módlmy się by wszyscy czytający i wsłuchujący się w słowa Pisma Świętego mogli usłyszeć w nim głos świadków Chrystusa, który jest Drogą, Prawdą i Życiem.

− Módlmy się za naszych bliskich zmarłych, aby doświadczając Bożego miłosierdzia, cieszyli się oglądaniem oblicza miłującego Ojca w niebie.

− Módlmy się za rodziców dzieci, które przystąpiły do I-szej Komunii św., aby tworząc domowy kościół byli dla nich świadkami wiary w Syna Bożego.

− Módlmy się za nas samych, abyśmy nakarmieni Słowem Bożym i Ciałem Pańskim byli apostołami Ewangelii.

Panie Jezu Chryste, Ty ustanowiłeś nas swoimi świadkami. Swoją łaską wspieraj nas w tej misji i racz wysłuchać próśb, jakie z ufnością do Ciebie zanosimy. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

ROZESŁANIE

Na naszych oczach znowu dokonał się cud przemiany chleba w Ciało Jezusa i wina w Jego Krew. Bóg odpowiedział na nasze pragnienia. Podarujmy teraz innym to nasze doświadczenie zjednoczenia z Jezusem. W ten sposób staniemy się odważnymi nauczycielami komunii z Bogiem poprzez lekturę Biblii, sakramentalne życie i realizację przykazania ewangelicznej miłości wzajemnej, która jest konstytucyjnym prawem Królestwa Bożego. Miejmy odwagę, aby pokazać innym styl życia właściwy dla Nieba, czyli odwieczną komunię Ojca i Syna, o jakiej sobie codziennie przypominamy czyniąc znak krzyża. W tym znaku Bóg Wszechmogący nam teraz błogosławi.

Jesteś na facebooku? My też! :)

"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)

Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie udzielimy odpowiedzi, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".

Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.