W słoneczne sierpniowe środy w parafii Bełżyce i w mgliste listopadowe wtorki w Lublinie w 2011 roku odbywały się warsztaty z cyklu:
„O JAKOŚĆ I GODNOŚĆ ŻYCIA CZŁOWIEKA Z CHOROBĄ NOWOTWOROWĄ”
„Żaden poradnik z Internetu nie zastąpi rozmowy takiej rozmowy człowieka z człowiekiem … twarzą w twarz…” To była moja zapowiedź warsztatów, która pojawiała się na antenie radia eR. Te spotkanie to były właśnie takie rozmowy. Zainteresowanie uczestników, poruszane tematy i poziom rozmów przeszły moje najśmielsze oczekiwania. Bywało po kilka osób; na szczęście nie było tłumów, bo wtedy nie można by swobodnie rozmawiać lub milczeć… Wiem, że ci, co nie mogli uczestniczyć w spotkaniach z powodu odległości, braku czasu lub … braku odwagi – na pewno czytali opracowane przez mnie scenariusze i refleksje.
Ogromną radość sprawił mi fakt objęcia tych spotkań patronatem przez Stowarzyszenie Dzieło Biblijne Archidiecezji Lubelskiej. To taka piękna próba wyjścia Biblistów ze słowem pocieszenia do ludzi chorych, samotnych, cierpiących. Opracowane przeze mnie scenariusze i refleksje to także podpowiedź, jak w trudnych momentach życia „odnaleźć się” w literaturze, malarstwie i w Biblii. Spotkania warsztatowe to przede wszystkim rozmowy o tym, jak przetrwać znając diagnozę choroby nowotworowej, jak pomagać chorym i jak szukać sensu swojego życia towarzysząc innym …
Hanna Wasiak
Grudzień 2011 r.
SŁONECZNE ŚRODY I MGLISTE WTORKI
Pytania: JAK ŻYĆ ?
Jesteśmy przygotowywani do Pierwszej Komunii św., do bierzmowania, do ślubu …
Zdajemy egzaminy gimnazjalne, maturalne, robimy zawodowe i naukowe kariery …
Odstawiamy zepsuty samochód do warsztatu…
Wzywamy informatyka w razie awarii komputera…
Czytamy poradniki: jak napisać pozew i rozliczyć podatek…
Szkolą nas: jak zdobyć klienta, jak go utrzymać
i budować z nim dobre relacje…
Łatwo nam znaleźć kogoś, kto powie, jak obsłużyć nowy program w komputerze i jak napisać CV …
Ale trudno znaleźć kogoś, kto powie, jak żyć …
A najtrudniej znaleźć kogoś, kto powie nam, jak żyć, znając diagnozę choroby nowotworowej.
Lekarz na jednym ze szkoleń o badaniu piersi przez kobiety mówi: „rak to śmiertelna choroba … większość kobiet ! ? umiera…”
Na rozesłanym do nas zaproszeniu na cytologię napisano: „połowa kobiet umiera …”
„Ma pani zaawansowanego raka” - dowiaduje się od lekarza Emma Thomson
w pierwszej scenie filmu „Dowcip”.
„Jestem profesorem literatury” – mówi …
„Byłam… byłam - gdy miałam włosy, brwi
i rzęsy …” dodaje w kolejnym kadrze filmu.
Pytasz, jak żyć ze stygmatem łysej głowy, gdy po kolejnej dawce leków wypadną włosy … Jak wyjść na ulicę ?
Pytasz, co powiedzieć córce chorej na białaczkę gdy sąsiedzi zakazali swoim dzieciom kontaktu
z nią w obawie o zarażenie …
Pytasz, jak żyć jesienią, gdy dni coraz krótsze, często deszczowe i ponure; gdy i tak brak chęci
do życia …
Pytasz: jak …
Nie ! - pytasz: czy (?) zrobisz karierę zawodową skoro po poznaniu diagnozy zwolniono cię z pracy.
Jak żyć i wspierać innych ? Jak ogłoszeni święci czy jak aktorskie gwiazdy i gwiazdki z ekranu i pierwszych stron gazet ?
Nie ma i nigdy nie będzie odpowiedzi na takie pytania - chyba że my sami je znajdziemy …
Mój syn zachorował na raka mając 17 lat. Choroba wywarła wpływ na nasze plany życiowe, postawę do życia, do innych ludzi, do rodziny …
To Wszechmocny Bóg tak poprzestawiał zwrotnice na torach naszego życia.
I ja pytałam ...
Pytałam: Jak żyć ? gdy po poznanej diagnozie przepłakałam trzy doby, a spotkana przypadkiem kuzynka powiedziała: „Jak ty dzisiaj źle wyglądasz !”
Zastanawiałam się, co odpowiedzieć gdy znajomi dociekali: „Jak sobie radzisz ?”
A ja nie radziłam sobie wcale …
Pytałam, jak żyć, gdy pierwsi zawiedli ci,
co nigdy zawieść nie powinni …
Gdy syn chorował, spisałam swoje marzenia.
Były takie zwyczajne. Mieć kilka sukienek.
Zielony kostium. I nowe czerwone buty.
Tego, że Patryk skończy dwa kierunki studiów na Uniwersytecie Warszawskim, w ramach doktoratu napisze książkę, a na międzynarodowych konferencjach będzie dyskutował o historii Europy z uczonymi z Sorbony i Oxfordu …
nie przewidziałam …
To dobry Bóg tak pokrzyżował nasze plany …
„Świat łamie każdego z nas, ale potem wielu jest silniejszych w miejscu złamań…” pisze Ernest Hemingway w książce Pożegnanie z bronią, a w kazaniach mówi o tym ksiądz Czesław.
Po skończonych przeze mnie studiach
z poradnictwa specjalnego w Instytucie Nauk
o Rodzinie na Wydziale Teologii KUL
Ks. Profesor Mirosław Kalinowski dedykował mi książkę: Wzrastanie człowieka - w godności, miłości i miłosierdziu.
Można wzrastać, szukając odpowiedzi na trudne pytania …
Jak wzrastać w tajemnicy cierpienia ?
Na to pytanie próbowali odpowiedzieć uczestnicy międzynarodowej konferencji na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w której kiedyś brałam udział.
Trudno rozmawiać z pacjentem, który nie ma oparcia w Bogu … mówi do mnie uczestnik
tej konferencji - ukraiński psychiatra - gdy czekamy na windę.
Jak zaakceptować rzeczywistość choroby ? Jak przestać walczyć z rakiem ?
W wywiadzie udzielonym do czasopisma Zwierciadło mój syn mówi:
„Przyjąłem chorobę, wpisałem ją w swoje życie, a leczenie uznałem za naturalny proces
i cieszyłem się z każdego postępu …”
Tak wiele nauczyliśmy się od chorych na raka - mówią psychologowie z Uniwersytetu Gdańskiego na konferencji: „Psychologia w medycynie – medycyna w psychologii”.
Nadaj sens swojemu życiu z tą historią,
która jest tylko twoją historią – mówi do mnie ksiądz Marek – doktor psychologii - i dodaje:
faktów już nie zmienisz …
Gdy umrę, a Bóg zada mi pytanie:
Hanno ! Jak wykorzystałaś dar życia ?
nie chcę wówczas szukać wymówek
i dlatego prowadzę warsztaty z cyklu:
O JAKOŚĆ I GODNOŚĆ ŻYCIA CZŁOWIEKA Z CHOROBĄ NOWOTWOROWĄ”
mi.in. spotkania:
Diagnoza. I co dalej ? (Po)rozmawiajmy.
Dla wszystkich zainteresowanych zamieszczamy przykładowy scenariusz scenariusz spotkania: KLIKNIJ.
