Biblia zawiera autentyczne Słowo Boże, które jest Słowem ożywiającym, uświęcającym i zbawiającym. Słowo Boże, proklamowane najpierw w Liturgii Słowa w czasie każdej Mszy św., przyjmujemy potem pod Postaciami Eucharystycznymi. Między jednym a drugim jest tylko różnica w sposobie obecności. Inny jest sposób obecności w Piśmie Świętym czytanym w Liturgii Słowa, a inny w Eucharystii, ale chodzi o to samo Słowo Boże, zamanifestowane jako Druga Osoba Trójcy Świętej.

Z abp. Marianem Gołębiewskim rozmawia ks. inf. Ireneusz Skubiś

Dzieło Biblijne im. Jana Pawła II

Niedziela nr 17 z 23 kwietnia 2006 r strona 11

KS. INF. IRENEUSZ SKUBIŚ: - Co Kościół w Polsce zamierza czynić, aby Polacy nie tyle co mieli Księgę Pisma Świętego, ale miłowali Słowo Boże?

ABP MARIAN GOŁĘBIEWSKI: - Posiadanie Pisma Świętego na co dzień, we własnym domu, pod ręką, jest warunkiem koniecznym wszelkiej inicjacji biblijnej, a z czasem - rozwoju duchowość biblijnej. Samo jednak posiadanie nie wystarczy. Trzeba do Pisma Świętego zaglądać, trzeba je czytać. Można je czytać indywidualnie, w rodzinie lub we wspólnocie. Wielką pomocą przy lekturze Pisma Świętego są tzw. kręg biblijne. Organizuje się je w poszczególnych parafiach, pod kierownictwem kapłanów, którzy mają dobre przygotowanie w zakresie wiedzy biblijnej. Osobiście bardzo zachęcam rodziny chrześcijańskie na terenie archidiecezji do praktyki tzw. rodzinnego kwadransa biblijnego. Chodzi o 15-minutową lekturę Biblii, przynajmniej raz w tygodniu, w kręgu rodzinnym. Takiej lekturze powinna towarzyszyć refleksja nad przeczytanym tekstem i próba aplikacji wskazań zeń płynących do własnego życia. Ważnym czynnikiem jest duszpasterstwo biblijne w diecezji, w ramach którego przygotowywane są odpowiednie materiały duszpasterskie do wykorzystania np. w diecezjalną niedzielę biblijną. Powołanie Dzieła Biblijnego im. Jana Pawia II również ma na celu pogłębianie rozumienia Objawienia Bożego zgodnie z nauką Kościoła oraz formację do duchowości i kultury biblijnej. Z tym łączy się sprawa dobrego przygotowania formatorów biblijnych.

Wszystkie te inicjatywy mają prowadzić do umiłowania Słowa Bożego. Zasada jest dość klarowna: najpierw trzeba Biblię poznać przez częstą lekturę, zaprzyjaźnić się z nią, aby z czasem się w niej rozmiłować.

-Ojciec Święty Benedykt XVI w swoich wypowiedziach nieustannie odwołuje się do Pisma Świętego. Co charakterystycznego zawierają te refeksje, jaka jest istota odniesienia do Biblii?

- Sam fakt odwoływania się Papieża Benedykta XVI do Biblii nie jest czymś nadzwyczajnym. Ostatecznie Pismo Święte jest dla nas, chrześcijan, regułą wiary. O wiele bardziej istotny jest sam sposób „wykorzystywania” słowa Pisma Świętego. Ojciec Święty reprezentuje typ teologii egzystencjalnej, która każdym niemal stwierdzeniem wyrasta z Pisma Świętego. Oczywiście, korzysta z wielowiekowego dorobku teologicznego (święci Augustyn, Tomasz, Bonawentura i wielu innych), ale swoje rozważania prowadzi w ścisłej symbiozie z natchnionym słowem Pisma Świętego. Widać to wyraźnie w jego pierwszej encyklice Deus caritas est, gdzie rozważania teoretyczne, porządkowanie pojęć, wprowadzanie rozróżnień - wszystko to niejako wyrasta z głębokiej analizy historii zbawienia utrwalonej na kartach Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu. W ten sposób tworzy zwarty system myślowy, czyli syntezę teologiczną. To jest to, co Ojcowie Kościoła nazywali argumentom sacrae Scripturae - argument z Pisma Świętego, a nie dostosowywanie cytatów biblijnych do niezależnego toku rozumowania. Benedykt XVI umie dostrzec w tekście świętym pokłady sensu, które na pierwszy rzut oka nie zawsze są widoczne.

- Jak należy rozumieć hasło: “Miłujcie Słowo Boże" i czy można to Słowo umiłować?

- Samo wyrażenie “Słowo Boże" należy rozumieć w sensie biblijnym, które oznacza zbawcze wydarzenia historii biblijnej, w przeciwieństwie do rozumienia dosłownego czy leksykalnego. Biblia zawiera autentyczne Słowo Boże, które jest Słowem ożywiającym, uświęcającym i zbawiającym. Słowo Boże, proklamowane najpierw w Liturgii Słowa w czasie każdej Mszy św., przyjmujemy potem pod Postaciami Eucharystycznymi. Między jednym a drugim jest tylko różnica w sposobie obecności. Inny jest sposób obecności w Piśmie Świętym czytanym w Liturgii Słowa, a inny w Eucharystii, ale chodzi o to samo Słowo Boże, zamanifestowane jako Druga Osoba Trójcy Świętej. Tak pojmowane Słowo Boże (Logos) nie tylko można, ale trzeba miłować, bo ono jest Prawdą, Drogą i Życiem.

- Dlaczego nazwa tej inicjatywy brzmi: “Dzieło Biblijne im. Jana Pawła II”

- Nazwa ta ma głębokie uzasadnienie. Dzieło zostało nazwane imieniem Jana Pawia II nie dlatego, że ciągle trwa nasz podziw i respekt dla Papieża z rodu Polaków, miłującego do szpiku kości zarówno swoją Ojczyznę, jak i Kościół święty, ale przede wszystkim dlatego, że w pismach tego Papieża znajdujemy wiele cennych inspiracji do twórczej egzegezy tekstów biblijnych. Są to niezwykle cenne intuicje, które wytyczają nowe tory egzegezie biblijnej i pogłębiają w znaczący sposób samo orędzie Biblii. Wystarczy tu wspomnieć wspaniałe konferencje środowe na temat teologii rodziny pt. Mężczyzną i niewiastą stworzył ich, listy apostolskie, adhortacje i encykliki, bazujące obficie na tekstach biblijnych, czy wreszcie papieski komentarz do psalmów i kantyków z Liturgii godzin. Można zatem, powiedzieć, że sługa Boży Jan Paweł II to był papa Sacrae Paginae – papież Pisma Świętego.