"Wytrwajcie w miłości mojej!"

J 15, 9b – ewangelia mszalna

Podczas mowy pożegnalnej w wieczerniku Jezus wzywa swych uczniów do trwania w Jego miłości. Jest to część Jego „testamentu”.

Wezwanie do trwania w miłości Jezusa poprzedza wymowny obraz winnego krzewu i latorośli: „Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami” (15, 5). Kilkakrotnie w całym fragmencie ewangelii (15, 1-11) znajdujemy też słowa Jezusa o przynoszeniu owocu. Trwanie w miłości Jezusa jest zatem trwaniem w ścisłym związku z Nim – na wzór związku winnego krzewu z latoroślą. Tylko taki ścisły związek z Jezusem gwarantuje owocność chrześcijańskiego życia.
Trwanie w miłości jest obwarowane także innym warunkiem: „Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej (…)” (15, 10a). Miłość, o której mówi Jezus, nie jest więc czymś nieokreślonym, lecz przejawia się zachowywaniem Jego nakazów.

Trwanie w jedności z Jezusem, miłość i zachowywanie przykazań to trzy rzeczywistości, które mają charakteryzować nasze chrześcijańskie życie.

Ks. Grzegorz Domański