W owym dniu Odrośl Pana
stanie się ozdobą i chwałą,
a owoc ziemi przepychem i krasą
dla ocalałych z Izraela.

Iz 4, 2 – pierwsze czytanie mszalne

Naród Wybrany na przestrzeni dziejów często okazywał się być niewiernym wobec swego Boga. Stąd prorocy zapowiadają karę Bożą – sąd, z którego ocaleją tylko nieliczni. Będzie to niewielka grupa wiernych Bogu, zwana niekiedy „Resztą Izraela”, poprzez którą spłynie błogosławieństwo na Izrael i wszystkie narody. Prorok Izajasz w dzisiejszym czytaniu mówi, że wśród tej reszty pojawi się tajemniczy znak-błogosławieństwo, który nazywa „Odroślą Pana” i „owocem ziemi”, wykorzystując obraz odradzającego się drzewa po czasach posuchy. Teologia i liturgia Kościoła znak ten odnosi do Chrystusa – prawdziwej Odrośli Pana. „Resztą” zaś są ci, którzy w Chrystusa uwierzyli, stając się członkami Kościoła i depozytariuszami Bożych obietnic (por. Rz 11, 5).

Izajaszowe proroctwo uświadamia nam błogosławieństwo i wybraństwo, jakiego doznajemy dzięki trwaniu w wierze i w Kościele. Przypomina nam jednocześnie o adwentowym oczekiwaniu na ostateczne wypełnienie się Bożych obietnic.

Ks Grzegorz Domański