„[Jezus] objawił swoją chwałę

i uwierzyli w Niego Jego uczniowie”

J 2, 11 – ewangelia mszalna

Słowa, w których Ewangelista mówi o owocach cudu Jezusa w Kanie Galilejskiej.

„Potrzeba, by On wzrastał, a ja się umniejszał” (J 3, 30) – stwierdził Jan Chrzciciel. Realizację tej wypowiedzi można dostrzec w postawie Matki, która – zwracając uwagę na brak wina w czasie uczty weselnej (por. J 2, 3) – staje niejako u początku dokonanego przez Jezusa cudu i związanych z nim owoców. Maryja jest blisko Jezusa w momencie „początku znaków” (por. J 2, 11) i w chwilach kończących Jego ziemską drogę – pod krzyżem (por. J 19, 25-27). Jej bliskość w odniesieniu do Syna pociąga za sobą określone konsekwencje: pozostaje w jakiejś relacji z objawieniem chwały Jezusa i z wiarą uczniów (por. J 2, 11), zapoczątkowuje Jej szczególną relację z umiłowanym uczniem (por. J 19, 26-27). Obecność Maryi stoi zawsze w służbie realizacji zadania Syna i – związanego z tym – wypełnienia woli Ojca (por. J 5, 30).

Chciejmy, idąc za przykładem Maryi, żyć dla Jezusa.

ks. Jakub Dąbrowski