Na Czwartek XXXII t.z. (16.11.2006) - Pokrzepianie serca

„Doznałem wielkiej radości i pociechy

z powodu twojej miłości”

 Flm 7 – pierwsze czytanie mszalne

Fragment wyrazów wdzięczności ze strony Pawła pod adresem Filemona.

„Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im czyńcie” (Łk 6, 31; por. Mt 7, 12)… Zwykle zachętę tę rozumiemy jako wezwanie do służby innym. Ale przecież zawiera ona w sobie założenie, że i my doświadczamy dobra ze strony bliźnich. I tę drugą prawdę może trudniej nam przyjąć niż tę pierwszą. „Dam sobie radę”, „Nie potrzebuję niczyjej litości” – jakże podobna ta postawa do fragmentu dobrze nam znanej przypowieści: „Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada (…). Zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony” (Łk 15, 12.13). A Apostoł wzywa: „Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełniajcie prawo Chrystusowe” (Ga 6, 2).

Starajmy się naszymi czynami odpowiedzieć na prośbę braci: „Pokrzep moje serce w Chrystusie” (Flm 20) i bądźmy gotowi przyjmować ich odpowiedź na nasze – nieraz nieme – wołanie.

ks. Jakub Dąbrowski