"Co wolno w szabat:

uczynić coś dobrego czy coś złego?

Życie ocalić czy zabić?"

Mk 3, 4 – ewangelia mszalna

Są to słowa Jezusa, które bezpośrednio poprzedzają cud uzdrowienia człowieka z uschłą ręką.

Słowa „czynić” i „szabat” przywołują na myśl trzecie przykazanie Dekalogu, według którego świętowanie szabatu ma polegać między innymi na „nie-czynieniu”, tj. powstrzymywaniu się od wszelkiej pracy. Trzecie przykazanie było przez wielu uczonych żydowskich uważane za przykazanie najważniejsze, gdyż z nim wiązała się tożsamość Narodu Wybranego: W tym bowiem dniu wspominano Paschę, czyli wyzwolenie z niewoli Egiptu.
W oczach faryzeuszów dokonanie uzdrowienia było złamaniem tego przykazania. Jezus jednak ponad prawny rygoryzm stawia dobro człowieka, wskazując na właściwy sens i trzeciego przykazania, i całego Prawa. Sens ten oddał św. Augustyn słynną lapidarną sentencją: „Kochaj i czyń, co chcesz”.
Chrystusowe prawo miłości realizował w swym życiu św. Antoni, patron dzisiejszego dnia, starając się zaradzać duchowej i materialnej biedzie, jaka trapiła ludzi jego epoki.

Zawsze jest dobry czas na miłość i czynienie dobra.

Ks. Grzegorz Domański