„To szabat

został ustanowiony

dla człowieka,

a nie człowiek dla szabatu”

 Mk 2, 27 – ewangelia mszalna

Odpowiedź Jezusa na zarzut łamania przepisów dotyczących szabatu przez Jego uczniów.

„Szabat jest dniem Pana… miłosierdzia i czci Boga” (KKK 2173) – stwierdza Katechizm. Szabat – dzień Pana został ustanowiony dla człowieka (por. Mk 2, 27): dla jego rozwoju, dla oderwania się od codzienności, nieraz bardzo przytłaczającej. Jezus ukazuje właściwe znaczenie tego dnia, kiedy podejmuje działanie dla dobra człowieka (por. Mk 3, 1-6)… Bo martwy przepis – litera bez ducha (por. 2 Kor 3, 6) – może być postrzegany jako zniewolenie, ograniczenie. Tymczasem Chrystus wyswobodził nas ku wolności (por. Ga 5, 1) – tę wolność przeżywamy tym bardziej, im pełniej Syn Człowieczy staje się Panem (por. Mk 2, 28) naszego myślenia i postępowania.

Dążmy do tego, by naszymi stały się słowa Apostoła: „Już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus” (Ga 2, 20).

ks. Jakub Dąbrowski