Na Św. Faustyny (5.10.2006) - Ufność do końca

"Lecz ja wiem:

Wybawca mój żyje,

na ziemi wystąpi jako ostatni".

Hi 19, 25 – pierwsze czytanie mszalne

Hiob w udręce i poniżeniu, dyskutując z przyjaciółmi, wypowiada te pełne wiary słowa.

Wśród pytań, które nurtują człowieka wierzącego, znajduje się pytanie o sens cierpienia. Pytanie to staje się szczególnie dramatyczne, gdy mamy do czynienia z cierpieniem człowieka sprawiedliwego, z cierpieniem niezawinionym.
Problem ten podejmuje Księga Hioba. Jej główny bohater znajduje rozwiązanie tegoż problemu w dobroci i wierności Boga: Choć obecny czas pełen jest przygniatających cierpień, to jest to stan przejściowy, ponieważ „Wybawca żyje” i do Niego należy ostatnie słowo. Człowiekowi zaś pozostaje ufać do końca.

Złóżmy naszą nadzieję w Panu! (zob. np. Ps 25, 21; 39, 8; 56, 4)

Ks. Grzegorz Domański