Przez Słowo Pana

powstały niebiosa...

Zachęcamy do korzystania z materiałów do homilii na psalm responsoryjny.

 Ps 33[32],4-6.9.18-20.22.

1 Kwestie literackie

Psalm 33[32] jest zaliczany do hymnów na cześć Jahwe. Na hymniczny charakter psalmu wskazują wstępne wezwania do uwielbienia Boga oraz ich uzasadnienie. Na tej podstawie można wyróżnić następującą strukturę utworu:

1. Wezwanie sprawiedliwych do wielbienia Pana (w. 1-3)

2. Uzasadnienie

a) Bóg stwórcą świata i rządcą narodów (w. 4-12)

b) Bóg wszystkowiedzącym i jedynym zbawcą. (w.13-19)

3. Proklamacja ufności (w. 20-22)

W psalmie responsoryjnym na Niedzielę Trójcy Przenajświetszej wykorzystane są wersety: 4-6.9.18-20.22.

2. Lektura nowotstamentalna

nawiazania do myśli

w. 6.9

J 1,3:

„Na początku było Słowo,
a Słowo było u Boga,
i Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga.
Wszystko przez Nie się stało,
a bez Niego nic się nie stało,
co się stało.
W Nim było życie,
a życie było światłością ludzi,
a światłość w ciemności świeci
i ciemność jej nie ogarnęła”. (w. 1-5)

Hbr 11,3: „Wiara zaś jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy. Dzięki niej to przodkowie otrzymali świadectwo. Przez wiarę poznajemy, że słowem Boga światy zostały tak stworzone, iż to, co widzimy, powstało nie z rzeczy widzialnych”. (w.1-3) Przez wiarę ludzie podobają się Bogu.

w. 20.22

Tt 2,11-15: „Ukazała się bowiem łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków. To mów, do tego zachęcaj i karć z całą powagą, niechaj cię nikt nie lekceważy!”

3. Myśl Ojców Kościoła

w. 6

Św. Augustyn: Bracia, widzicie doskonale, że te same są dzieła Syna i Ducha Świętego. Nie należy tego wszak z niedbalstwa pomijać, ze względu na niektórych niegodnych rozrywaczy i siewców zamętu. Jedno i drugie jest złem. Sieją zamęt źle rozróżniając stworzenie od stwórcy. Gdy bowiem Duch Święty jest stwórcą, oni zaliczają Go do stworzeń [...] Posłuchaj teraz o wspólnym dziele Syna i Ducha Świętego. Słowo, rzecz jasna, jest Synem Bożym, a tchnienie/Duch Jego ust jest Duchem Świętym. 'Słowami Pańskimi utwardzone niebiosa'. A cóż znaczy być utwardzonym, jeśli nie posiadać moc trwałą i pewną? 'A z tchnienia/Ducha Jego ust wszelka moc' [...] Tego dokonuje Syn i Duch Święty. A czy bez Ojca? Któż spełnia przez Słowo swoje i przez Ducha swego, jeśli nie Ten, którego jest słowo i czyj jest duch? Ta przeto Trójca jest jednym Bogiem. Tego adorował Ten, który umiał cześć oddawać; Jego wszędzie znajdzie każdy dokądkolwiek się zwróci. Bo nie szukają Go odwróceni, ale On sam wzywa odwróconych, ażeby nawróconych napełnić sobą.

w. 20.22

Św. Augustyn: „Ale co nam zostało nakazane, albo z czego należy korzystać, abyśmy nie ustali na drodze pielgrzymowania, dopóki trwa głód, i gdy wyczekujemy posiłku na drodze? 'Dusza nasza będzie cierpliwą Panu'. Będąc pewną, oczekiwać będzie Tego, który miłosierdzie obiecuje i rzeczywiście wypełnia. A co mamy robić zanim spełni? 'Dusza nasza będzie cierpliwą Panu'. A co się stanie, jeżeli nie wytrwamy w cierpliwości? Zaiste wytrwamy. 'Bo wspomożeniem i obrońcą jest naszym'. Wspomaga w walce, chroni przed kwasem, nie opuszcza. Zatem znoś wszystko, trwaj. Kto wytrwa aż do końca ten będzie zbawiony [...] Bo w Nim [Jezusie] zachęcał do tego wszystkiego, napełnił nas radością nadziei. Pokazał nam to, co powinniśmy miłować. Czyni to Ten, w którym jedynie i dzięki któremu pokładamy nadzieję. Potem idzie krótka i zbawienna modlitwa: 'Niechaj miłosierdzie Twoje Panie będzie ponad nami'. Dzięki jakim zasługom? 'Jako zaufaliśmy Tobie'”

kleryk Michał Pliszka i Jan Budzyński