Dobre Słowo 29.02.2012 r.

Przewrotne znaki

Ktoś zauważył, że pojawiła się wśród chrześcijan dziwna mentalność. Jesteśmy przekonani, że już wszystko wiemy o Panu Jezusie i prawdach wiary, a w praktyce nijak się to ma do naszych świadectw – do naszej postawy.

Tymczasem jesteśmy wezwani do tego, żeby poznane prawdy wiary pogłębiać, bo one są tajemnicą i zawsze mają w sobie coś do odkrycia. Jedna z modlitw liturgii godzin mówi: Daj, Panie, abyśmy poznawszy prawdę, nigdy nie przestawali jej szukać.

Po drugie bardzo istotne jest to, aby otwierać się na nowość objawienia – ciągle tego samego w treści, ale nieustannie nowego w formach, w jakich Pan Bóg próbuje nas do tych treści prowadzić, czy przekonać.

Zasadniczym wątkiem Wielkiego Postu jest nawrócenie – zwrócenie siebie działającej mocy Boga, którego stać na odnowienie naszych serc i umysłów. Nawrócenie nieodzownie wiąże się z przemianą myślenia. To nie są tylko konkretne uczynki, bo można spełniać świetne uczynki, ale nijak sercem się w tym odnajdywać. Nawrócenie wiąże się przede wszystkim z przemianą myślenia, a ta wymaga gruntownych działań i odważnych decyzji.

Mieszkańcy Niniwy nawracają się wskutek nawoływania Boga przez usta Jonasza: I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i oblekli się w wory od największego do najmniejszego. Doszła ta sprawa do króla Niniwy. Wstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, oblókł się w wór i siadł na popiele. Z rozkazu króla i jego dostojników ogłoszono w Niniwie zarządzenie nawołujące do nawrócenia. Piękne w zarządzeniu jest to, co pada na sam koniec: Kto wie, może się odwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, a nie zginiemy?

Król wstaje z tronu, zdejmuje z siebie płaszcz. To bardzo wyraźny gest nawrócenia – zejść z tronu, miejsca, w którym się panoszyłem, źle zarządzałem swoim czasem, życiem, relacjami. Zejść z tego tronu, zdjąć płaszcz – tę fasadę, maskę – i przyjąć zupełnie inną, nową postawę. Zmienić myślenie. Czekać na to, że przez to umartwienie, które da mi w kość, bo pozwoli odkryć moją słabość, Bóg pokaże swoją moc. Gdy już przestaniemy się panoszyć, Bóg będzie mógł działać.

Oczywiście jest to proces. Mieszkańcy Niniwy poddają mu się, a Jonasz jeszcze nie. On zupełnie inaczej wyobrażał sobie nawrócenie, ale nad nim Pan Bóg też będzie pracował.

Jezus, chcąc nawrócenia, mówi o znaku Jonasza, który jako jedyny będzie nam dany: To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.

Jonasz głosił słowo wzywające do przemiany myślenia. Plemię przewrotne żąda znaku. Istotą tej przewrotności jest to, że żąda znaku, który potwierdzi jego ustalenia.  Absolutnie nie będzie nowością, tylko potwierdzi to, co ludzie czują, myślą i czego oczekują.

Słuchając dziś słowa, pytajmy samych siebie: Ile jest w nas rzeczywistej otwartości na pogłębianie naszej wiary, a ile wygodnego siedzenia w fotelu? Przychodzę do kościoła, siadam w fotelu, w jednej ręce chipsy, czyli organista, ci, którzy czytają, bo ja, broń Boże, się nie ruszę, a w drugiej cola, czyli głoszący ksiądz – taki, czy inny.

Ile jest we mnie gotowości do zejścia z tronu moich ustaleń?

Na ile w ogóle mam świadomość, że się panoszę, że jest we mnie przewrotność, która nastawia mnie na relację z Bogiem o tyle, o ile Bóg potwierdzi to, czego ja oczekuję, o ile spełni moje wymagania, o ile nie będzie mnie ruszał, a już na pewno nie będzie upominał?

Panie, Ty chcesz przemiany naszych serc. Ty sprawiłeś, że król Niniwy ruszył z miejsca, że królowa z Południa przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona.

Spraw, abyśmy uwierzyli, że oto tu, w spotkaniu z Tobą, jest coś więcej niż Salomon. Że dzięki nawoływaniu Jonasza nawróciła się Niniwa, ale tu jest coś więcej niż Jonasz. Tutaj jest coś więcej niż tylko Dobre Słowo – jakiś komentarz do czytań.

Tu jesteś Ty, który bardzo pragniesz obdarzać swoją przemieniającą miłością i chcesz, abyśmy zwrócili się ku Tobie i podejmowali odważne decyzje, które pomogą poddać się procesowi nawrócenia.

Ksiądz Leszek Starczewski

Jesteś na facebooku? My też! :)

"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)

Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie odpowiedź zostanie udzielona w ciągu około tygodnia, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".

Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.