„Kim właściwie On jest…?”

Powyższy cytat to pytanie, które uczniowie kierują nawzajem do siebie po uciszeniu wiatru i wzburzonego jeziora przez Jezusa.

Jezus ucisza burzę na jeziorze jakby w odpowiedzi na wyrzuty, czynione Mu przez uczniów: Nic Cię to nie obchodzi, że giniemy? (Mk 4, 38). Zaraz po dokonaniu tego cudu kieruje do uczniów słowa: Czemu tak bojaźliwi (dosł. tchórzliwi) jesteście? Jakże wam brak wiary? (Mk 4, 40). Stawiając obok siebie tchórzostwo i brak wiary, Jezus łączy wiarę z odwagą: być odważnym znaczy wierzyć.
Warto jeszcze zadać pytanie o istotę wiary, której brak Jezus wytyka uczniom. Z kontekstu Ewangelii według św. Marka wynika, że właściwą postawą jest wiara rozumiana jako zaufanie Jezusowi, wiara połączona z wyznaniem, że tylko On może ocalić (por. Mk 2, 4-5; 5, 25-34; 9, 21-27) – ponieważ jest Chrystusem, Synem Bożym (por. Mk 1, 1; 8, 29; 15, 39). To jest pełna odpowiedź na postawione w temacie pytanie.

Wierzmy w moc Chrystusową, abyśmy nie byli bojaźliwi!