226. Czy winna jest TYLKO kobieta? (J 7,53 - 8,11)

 

Pytania do Biblii

Czy winna jest tylko kobieta?

Dlaczego do Pana Jezusa przyprowadzono TYLKO kobietę przyłapaną na cudzołóstwie, a gdzie był mężczyzna? Nie chciano go złapać? W tak małej społeczności na pewno był znany. Przecież on zgodnie z prawem też podlegał kamienowaniu! Czy tylko dlatego że status kobiety był jeszcze w owym czasie w dalszym ciągu niższy niż mężczyzny, czy też były inne przesłanki by tak się stało?

Prawo Starego Testamentu rozróżniało dwie rzeczy, które obecnie dla nas, chrześcijan są synonimiczne: cudzołóstwo oraz rozpusta. W przypadku pierwszego zgodnie z etymologią mamy do czynienia z wejściem do cudzego łoża, czyli ze współżyciem mężczyzny z zamężną kobietą. Ten czyn był zakazany przez Dekalog (Wj 20,14; Pwt 5,18). Natomiast w przypadku, gdy osoby podejmujące obcowanie cielesne obejmowało osoby niezwiązane węzłem małżeńskim lub narzeczeńskim, mamy do czynienia z rozpustą. Ta, choć potępiana i krytykowana, nie była obiektem kary.

Cudzołóstwo mężatki oraz żonatego mężczyzny karano śmiercią obojga (zob. Kpł 20,10; Pwt 22,22). W tym wypadku kobieta związana węzłem małżeńskim była zrównana w odpowiedzialności z mężatką. Dodatkowo, prawo wprowadza także karę za gwałt dokonany na zaręczonej kobiecie w zależności od tego, gdzie został popełniony występek. Jeżeli został on zadany w obrębie terenu zamieszkałego (miasto, wioska), narzeczona ma być ukamienowana wraz z gwałcicielem. Natomiast poza obrębem terenu zamieszkałego - gwałciciel ma być skazany na śmierć, kobieta pozostaje niewinna.

Można przypuszczać, że w czasach Jezusa praktycznie nie stosowano już kary śmierci za cudzołóstwo i dyskutowano nad tym, jak ukarać cudzołożników. Taki stan rzeczy wiąże się w pierwszym rzędzie z nastaniem rzymskiego panowania nad Palestyną, a prawo rzymskie nie traktowało cudzołóstwa ni rozpusty jako przestępstwo. Ponadto, kamienowanie jako kara śmierci za cudzołóstwo z czasem, jak przekazuje Miszna, ustąpiło miejsca uduszeniu.

Jeżeli zatem do Jezusa przyprowadzono tylko kobietę, to można ten fakt wytłumaczyć w ten sposób, że albo mężczyzna już wcześniej został zabity, co jeszcze bardziej potęgowałoby reakcję uczestników kamienowania na słowa Jezusa: „kto jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci kamień”, albo kobieta nie była mężatką, w takim wypadku tylko ona ponosi winę.

Ostatecznie jednak sprawa tego, jak wyglądała wina obojga ludzi ustępuje miejsca innej, ważniejszej. Każdy człowiek winien zadać sobie pytanie – czy oceniając i potępiając innych ma do tego prawo? Czy w kwestii grzechu ktokolwiek poza Bogiem może uważać się za uprawnionego do wydawania sądów? Odpowiedzi na obydwa pytania są oczywiste: NIE.

Bartłomiej Sokal

A 100 pytań temu zastanawialiśmy się:

Jesteś na facebooku? My też! :)

Zapraszamy do dyskusji na temat powyższej odpowiedzi na naszej facebookowej stronie!


"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)

Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie udzielimy odpowiedzi, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".

Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.