Po co ubój rytualny?
Gdzie w Piśmie św. można znaleźć nakaz tzw. uboju rytualnego? Czy Pan Bóg rzeczywiście pragnie niepotrzebnego "dodatkowego" cierpienia zwierząt, które z tą metoda uśmiercania jest związane? Czy rzeczywiście Pan Bóg potrzebuje tego?
Ponieważ w niniejszej sekcji zajmujemy się „pytaniami do Biblii”, nie będziemy podejmować się oceny uboju rytualnego w kontekście przydatności, potrzeby bądź ewentualnej jego okrutności. Skupimy się zatem na odpowiedzi na pierwsze pytanie dotyczące biblijnych korzeni uboju rytualnego.
Biblia, a w tym przypadku konkretniej Stary Testament i Pięcioksiąg, nie normalizuje specyficznego i określonego sposobu zabijania zwierząt przeznaczonych na pożywienie dla Żydów. Dlatego też ludzie żyjący w czasach starożytnych, właściwie do czasów utrwalenia i rozpowszechnienia Talmudu jako normy postępowania najprawdopodobniej sami zajmowali się ubojem zwierząt i dokonywali tego w najprostszy możliwy sposób, wymagający także najmniejszego wysiłku i nakładu środków. Skąd zatem pojawiły się określone wymogi?
Po zburzeniu świątyni w 70 r. po Chr. normalnym wynikiem tego wydarzenia było zaprzestanie składania ofiar w Jerozolimie. Po tym wydarzeniu zaczęto zwracać większą uwagę na osobiste uświęcenie każdego wierzącego Żyda, dlatego też rozwinęły się szczegółowe nakazy, jak postępować i jak organizować swoje życie, by nie złamać Bożego Prawa. Jednym z wyników tych starań było zwrócenie większej uwagi także na pokarmy i sposób ich przygotowywania.
Ponieważ Tora (Pięcioksiąg) mówi o tym, że cały lud Izraela jest „królestwem kapłanów i ludem świętym” (Wj 19,6; 23,22), zaczęła utrwalać się praktyka, by mięso przeznaczone na spożycie było przygotowywane w taki sam sposób, w jaki przygotowywano ofiary do złożenia w świątyni jerozolimskiej. Dlatego też zaczęto wymagać takich samych rytów zabijania zwierząt jak te zapisane w 55 miejscach Pięcioksięgu: by ofiara była „bez skazy”. Wymogiem takiego stanu rzeczy było zabicie zwierzęcia jednym ruchem noża. Praktyczna strona tego wymogu nie jest zapisana przez Torę, ale należy do praktyki kapłańskiej, a w myśli żydowskiej należy ona do tzw. Tory ustnej (w przeciwieństwie i jako dopełnienie Tory spisanej).
Oczywistym dodatkiem do sposobu zabicia jest przestrzeganie wymogu unikania zwierząt uznawanych za nieczyste (zob. np. Kpł 11,3-8; Pwt 14,3-21).
A 100 pytań temu zastanawialiśmy się:
Jesteś na facebooku? My też! :)
Zapraszamy do dyskusji na temat powyższej odpowiedzi na naszej facebookowej stronie!
"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)
Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie udzielimy odpowiedzi, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".
Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.
