Czemu Maryja wierzy, a Zachariasz - nie?
Mam pytanie odnośnie postawy Maryi i Zachariasza. W polskim tłumaczeniu nie widać za bardzo tego, że Maryja z wiarą przyjmuje to, co mówi anioł, zaś Zachariasz odrzuca. Jak to wygląda w oryginale? Czy różnica jest lepiej widoczna?
Analiza tekstu biblijnego nie pozwala stwierdzić, że w przypadku postaw tych dwu postaci mamy do czynienia z ich przeciwstawieniem. Trudno wskazać w tekście Ewangelii Łukasza różnicę między Maryją, która przyjmuje posłannictwo anioła z radością, od Zachariasza, który miałby je odrzucać. Wręcz przeciwnie, w przypadku Zachariasza nie mamy do czynienia z odrzuceniem bądź niewiarą w obwieszczane mu słowa.
Kiedy Zachariasz ma widzenie w przybytku, pyta o znak, który uwierzytelni mu boskie pochodzenie obwieszczonej nowiny. Jego wypowiedź w Łk 1,18 nie zawiera powątpiewania ale raczej potwierdzenia. Podobnie jak Daniel, Zachariasz prosi o znak, by dowiedzieć się, czy to, co widzi i słyszy, nie jest tylko omamem wzrokowo-słuchowym.
Patrząc uważnie na ważne postaci w historii zbawienia, zauważymy, że każda z nich otrzymywała znak, który potwierdzał, że Bóg jest z nimi. Mamy do czynienia z tym, np. w przypadku Mojżesza (laska zmieniająca się w węża, ręka pokrywająca się „trądem”, brat wychodzący na spotkanie), Gedeona (rosa na runie, ale nie naokoło, oraz odwrotnie), Maryja (podeszła krewna spodziewająca się dziecka). Każda z tych postaci w trakcie swojego spotkania z Bogiem wyraża obiekcję, jednak nie jest ona równoznaczna z odrzuceniem posłannictwa Bożego, ale ma ona za zadanie uświadomić powołanemu, że sam o własnych siłach nie jest w stanie zdziałać tego, co Bóg mu każe.
Podobnie mamy w przypadku Zachariasza, wspomnienie o wieku jest tylko zwróceniem uwagi, że to, co się dzieje, jest całkowicie Bożym dziełem. Podobnego typu obiekcję wyraża także Maryja, stwierdzając, że „nie zna męża”. Stwierdzenie to znowu wyraża boskie źródło spełnienia tego, co zapowiada anioła – Maryja, która nie współżyje z Józefem, z powodów praktycznych nie może mieć dziecka[1]. Maryja nie powątpiewa w orędzie, ale stwierdza, że z czysto ludzkiego punktu widzenia, nie jest to możliwe do zrealizowania. To każe zwrócić uwagę czytelnika na Tego, który może wszystko zrobić – Boga. On jest „odpowiedzialny” zarówno za początki życia Jana Chrzciciela, jak i Jezusa. Bóg jednak nie działa w sposób cudowny tam, gdzie nie jest to potrzebne. Dlatego, zamiast sprawić, że w pewnym momencie na ziemi „ni stąd, ni z owąd” pojawi się Jan Chrzciciel lub Jezus, wybiera ludzi, którzy będą uczestniczyć w przyniesieniu ich na ten świat. Ci, którzy współpracują w zrealizowaniu tych zapowiedzi, przyjmują je z wiarą, zarówno Maryja, jak i Zachariasz.
Bartłomiej Sokal
[1] Takie jest znaczenie formuły „znać męża”. Czasownik ten jest hebraizmem, który oznacza nie tyle znajomość w sensie posiadania wiedzy o czyjejś tożsamości, ale podjęcie współżycia seksualnego. Takie jest znaczenie tej formuły np. w Rdz 4,1.
"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)
Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie odpowiedź zostanie udzielona w ciągu około tygodnia, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".
Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.
