Szymon czy Kefas?
Dlaczego św. Jakub kiedy przemawia na Soborze Jerozolimskim do św. Piotra zwraca się imieniem "Szymon" skoro w Dziejach Apostolskich wobec św. Piotra jest używane imię Piotr, Kefas?
Rzeczywiście, typowym określeniem św. Piotra w Dziejach Apostolskich jest imię Piotr lub Kefas. Jeżeli jednak chcemy wyjaśnić dlaczego w kontekście opisu tzw. Soboru Jerozolimskiego (Dz 15,14), zostaje on nazwany imieniem Szymon zwróćmy uwagę na kilka podstawowych faktów.
Po pierwsze, imię Piotr (Petros) nie jest imieniem semickim, jest to imię hellenistyczne. Stanowi ono co prawda idealne tłumaczenie aramejskiego „Kefas”, ale jest to imię pochodzące z innej grupy językowej. Piotr nosił dwa imiona semickie: Szymon i Kefas. Pierwsze najprowdopodobniej było jego imieniem własnym, drugie – przydomkiem[1]. Na użytek misji wśród pogan używał on zhellenizowanej wersji swojego imienia. Podobnie uczynił Paweł: jego semickie imię brzmiało „Szaweł (hebr. Sza’ul – wyproszony)”, jednak dla wygody, używał łacińskiego imienia Paulus, zgrecyzowanego do formy Paulos.
Po drugie, pamiętajmy, kto mówi o św. Piotrze. Mówi o nim Jakub – a więc człowiek o semickich korzeniach.
Po trzecie, zwróćmy uwagę na miejsce, jest nim Jerozolima.
W związku z tym Łukasz, gdy pisał Dzieje Apostolskie, aby nadać swojemu dziełu wiarygodność, nazwał Piotra w kontekście semickich rozmówców i Świętego Miasta, Jerozolimy, jego imieniem semickim.
Wyobraźmy sobie taką sytuację – mamy znajomego Polaka, o imieniu Piotr, z którym jesteśmy w kraju anglojęzycznym. Mimo że imię to posiada swój odpowiednik w języku angielskim i rodowici Anglicy lub Amerykanie będą naszego kolegę nazywać Peter, my, jako rodowici Polacy, raczej pozostaniemy przy polskiej wersji imienia. Podobnie postąpił Jakub, mówią o Piotrze „Szymon”.
Jeżeli popatrzymy jeszcze na Dz 10,5.18.32 zobaczymy, że znowu w kontekście Palestyńskim (rzecz dzieje się w Cezarei Nadmorskiej), Piotr zostaje nazwany Szymonem, to potwierdza fakt, że w kontekście wydarzeń dziejących się w Palestynie, gdzie językiem głównym jest język hebrajski (a dokładniej aramejski, zob. Dz 21,40), postaci nazywane są swoimi głównymi imionami semickimi.
Bartłomiej Sokal
[1] W jednym miejscu Nowego Testamentu (Mt 16,17) Szymon jest także nazwany określeniem patronimicznym „bariona” (Syn Jony).
"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)
Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie odpowiedź zostanie udzielona w ciągu kilku dni, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".
Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.
